مطالعات مرکز تحقیقاتی RRD، نشان داد، با تشدید بیثباتیهای ژئوپلیتیکی، ۹۷درصد از رهبرانِ صنعت لیبل و IML، زنجیره تأمین خود را به صورت کامل تا دو سال آینده،«مهندسی مجدد» میکنند تا با ایجاد زنجیرههای تأمین قویتر و سازگارتر، از تبعات چالشهای جهانی بکاهند. بر مبنای گزارش «زنجیره تأمین آینده لیبلها» که دومین گزارش سالانه صنعت و زنجیره تأمین شرکت RR Donnelley است، ۹۳درصد از رهبران زنجیره تأمین صنعت لیبل و IML تا حدودی به انعطافپذیری زنجیره تأمین خود در برابر اختلالات آتی اطمینان دارند، ۶۶درصد بسیار مطمئن هستند، ۹۷درصد قصد دارند زنجیرههای تأمین خود مهندسی مجدد کنند و ۳۰ درصد آنها برای «مهندسی مجدد کامل و عمیق» برنامهریزی کردهاند، نگرشی که نحوه برخورد بیش از ۳۰۰ تصمیمگیرنده زنجیره تأمین این صنعت در مواجهه با چالشها را نشان میدهد.
به استدلال یافتههای این مطالعه وسیع، اینک، رهبران زنجیره تأمین برای عملیات انعطافپذیری که قادر به مقابله با اختلالات باشد، تحت فشار بسیار زیادی هستند و تلاشهایشان برای کاهش اثرات منفی اختلالات را در چهار حوزه کلیدی، مدیریت ریسک، پذیرش فناوری و نوآوری، مهندسی مجدد زنجیره تأمین و مشارکتهای برونسپاری، متمرکز کردهاند. البته، بسیاری از رهبران زنجیره تأمین IML فقط در حال تطبیق نیستند، بلکه رویکردهای خود را هم کاملاً تغییرداده/خواهند داد، تا آینده باثباتتری را ضمانت و با ترکیب مناسبی از نوآوری، مدیریت ریسک و مهندسی مجدد فعال،چالشها را به فرصتهایی برای رشد و انعطافپذیری تبدیل کنند. مهمتر آنکه، در حالی که کمبود استعدادهای انسانی و اختلالات زنجیره تأمین داخلی نگرانیهای برجستهای هستند، تورم و نوسانات قیمت نیز به عنوان بزرگترین چالش های مدیران، آنها را تهدید میکند و برای کسب آمادگی بسیاری از رهبران زنجیره تأمین با اجرای استراتژیهای متنوعسازی مرسومتر، از جمله ایجاد روابط جدید با تأمینکنندگان جایگزین(۶۹درصد)، افزایش تأمینکنندگان داخلی(۶۷درصد)، منبعیابی دوگانه با تأمینکنندگانی که از نظر جغرافیایی پراکنده هستند(۵۲ درصد) به ریسکها پاسخ میدهند و برای مدیریت فعال ریسکها، تقریباً نیمی (۴۸درصد) از آنها «بهطور مداوم» ارزیابی رسمی خود را از ریسک زنجیره تأمین بهروزرسانی میکنند.
در کنار این اقدامات، چون هوش مصنوعی (AI) دست از سرعت بر نمیدارد و صنعت لیبل و IML باید با آن کنار بیایند، رهبران زنجیره تأمین این صنعت، اکنون در حال سرمایهگذاری بر فناوریهای زیرساختی نوین از جمله واقعیت مجازی، اینترنت اشیا و تحلیلگرهای هوشمند برای استفاده از هوش مصنوعی هستند و قصد دارند از این فناوری برای اهدافی مانند پیشبینی عرضه(۵۹درصد)، رصد و ردیابی(۵۶درصد) و بهینهسازی عملیات(۵۶درصد) بهره ببرند و برای سال ۲۰۲۵، که سال هوشمندسازی کامل صنعت لیبل نام گرفته است، آماده باشند. البته و همانطور که رهبران زنجیره تأمین برای نوآوری تلاش میکنند، پایداری نیز اهمیتی دوچندان یافته است. فعالان صنعت لیبل و IML که پایداری را به عنوان فعالیتی اصلی برای بقاء سازمانی خود در آینده دنبال میکنند، بر سه حوزه اصلی لجستیک(۵۰درصد)، منبع یابی قطعات(۴۱درصد) و مواد خام و توسعه روابط با تأمینکنندگان(۴۱درصد)، متمرکز شدهاند و بر همین مبنا، دلایل اصلی مهندسی مجدد را تأمین مشتریان در طیف وسیعتری از محصولات، مدیریت هزینههای حمل و نقل، رصد محصول و کنترل بیشتر زنجیره تأمین (۴۲درصد) میدانند و مهمترین موانع برای مهندسی مجدد زنجیره تأمین را در هزینههای اولیه بالا، اختلال بالقوه در عملیات فعلی و چالشهای یکپارچهسازی با سیستمهای موجود مطرح کردهاند. مضاف بر اینکه، گزارشRRD هم تأئید دارد، در کنار تمامی موارد یاد شده یا مورد تمرکز، برونسپاری در حال تبدیلشدن به یک ابزار استراتژیک برای سازمانهایی است که به دنبال افزایش سرعت، مقیاس و کیفیت بهتر هستند و طی دو سال آینده، ۶۳ درصد از فعالان این صنعت انتظار دارند بیشتر توسعه فرآیندها، تولیدِ خود را برونسپاری کنند، چون سرعت و عملکرد بالاتر میرود.