هنوز چیزی تمام نشده است. با گذشت دو سال از محدودیتهای همهگیری، صنعت لیبل با مجموعهی جدیدی از مشکلات طی ۱۲ ماه آینده روبهرو خواهد شد. جهانی که با قرنطینههای مختلف به محدودیتهای دورکاری، کمبود نیروی ماهر، تنگناهای تأمین مواد اولیه و خام، افزایش زمان عرضه، هزینه، قیمت و تورمهای کُشنده عادت کرد، حالا بایستی بر چالشهای جدیدی غالب شود. کمبود انواع محصولات و افزایش قیمتهای انرژی، دو عاملی است که میتواند سونامی بزرگی را در بازارهای توسعهیافته ایجاد و حتی بسیاری را به جبر از چرخهی تجارت خارج کند. به نحوی که آگوستین کارستنز، مدیر کل بانک تسویه بینالمللی، انتظار دارد رهبران تجاری به زودی مجبور به اتخاذ و بازگردانی سیاستهایی شوند که سالهاست در انبارهای سیاسی و اقتصادی فکری جهان، خاک میخورد و به زعم بسیاری، حتی در گذشته نیز کارایی خود را از دست داده بودند. کمااینکه اقتصاددانان دنیا، منتظرند، با بالارفتن مستمر قیمت انرژی به خصوص گاز، افزایش قیمت کالاهای اساسی، تورم نوسانی غیرقابل کنترل و نبود تجهیزات و قطعات تولیدی، زنجیرهی تأمین در بسیاری از صنایع کوچک و کوچکتر شود، ادغامها جواب ندهند و اقتصاد کمونیستی ـ مارکسیستی کشورهای تمامیتخواه، دنیا را به تجربهی آخرالزمانی عجیبی در تولید، صنعت و نیروی انسانی بکشاند و در این بین صنعتهایی مثل لیبل، هم ناجی تولید باشد و هم آسیبپذیرترین از بحران کالا و انرژی.
به استناد گزارشهای پایگاههای تحقیقاتی و صنعتی جهان، در حال حاضر، قیمت جهانی مواد غذایی که در سال گذشته بیش از یک سوم افزایش یافت با سرعتی باورنکردنی در سراسر جهان گستردهی افزایشی خود را حفظ کرده وکاهش قابل توجه عرضه بر سوپرمارکتها و تولیدکنندگان مواد غذایی تأثیرات بدی گذاشته است؛ به نحوی که کمبود و گرانی، هم منجر به افزایش هزینهها و کمبود عرضه شده و هم کاهش سفارشهای مدتدار در صنعت لیبل را به همراه داشته و فعالان این صنعت را سردرگم کرده است. تولیدکنندگان، چاپکاران و در کل تمامی فعالان زنجیرهی تأمین این صنعت اینک واقعاً نمیدانند با شرایط فعلی چه بکنند. هزینههایشان را کاهش دهند؟ محدوده تولید محصول را به حداقل رسانده یا آن را ساده کنند؟ از حجم بستهبندیها بکاهند؟ ارزش افزوده ایجاد کنند؟ به دورکاری ادامه دهند؟ دست از خرید تجهیزات و ماشینآلات بردارند؟ و یا صبور به تحمل مشکلات شده و تا آنجایی که میتوانند به سبک و سیاق گذشته، جایگاهشان را نگه دارند و از ورطهی تجارت خارج نشوند؟ سوالاتی که جوابشان میتواند ملغمهای از ترس و امید باشد ولی در عین حال با ابتناء به سادهترین راهکارها، از سقوط جلوگیری کند. به باور من، مشکلات جامانده از دوران پاندمی هیچگاه تمام نمی شود. افزایش و هزینههای بالای انرژی هم با جنگی که شروع شد و هنوز ادامه دارد، زمستانهای سیاهی را حداقل تا چند سال آینده برای ما رقم میزند و همه اینها، بخش بزرگی از مشکلات چرخهی تولید و عرضهی لیبل باقی میماند و دستگاههای چاپ، تجهیزات جانبی، وسایل گرمایشی، روشنایی، سیستمهای اداری و هزینههای توزیع، عناصر کلیدی قیمتگذاری لیبلها میشوند. اگرچه کارهایی وجود دارد که یک شرکت تولیدکننده یا چاپ لیبل میتواند برای به حداقل رساندن تبعات ناشی از بحرانهای جهانی و مدیریت بهتر هزینههای تولید انجام دهد.
تولیدکنندگان وچاپکاران باید مراقب ماشینآلات، رایانهها یا تجهیزات الکترونیکی موجودشان باشند، چون جایگزینکردن آنها دیگر کار سادهای نیست. تمیزکردن منظم و نگهداریِ برنامهریزی شدهی تجهیزات الکتریکی و مکانیکی بیشک عملکرد و طول عمر آنها را میتواند بهینه کند. کاهش فشار عملکردی کمپرسورهای هوا، بررسی میزان نشتی و خاموش نگهداشتن آنها به هنگام خوابِ تولید، نکته کلیدی دیگری است که توأم با اهمیتدهی به کاهش مصرف انرژی، چاپ با کنتورهای هوشمند انرژی، بهاء دادن به نیرویِ کار ماهر، حذف هزینههای جاری اضافی و دقت مضاعف به پساندازِ سرمایه، باعث میشود امکان تولیدِ بیدغدغهتر میسر شود و باز دلگرم شویم که مانند ششماهه نخست دوران کرونا، تولیدکنندگان لیبل، جوهر و تجهیزات جانبی به طور فزایندهای با صرفهجویی در مصرف انرژی یا قابلیتهای بهینهسازی زیست محیطی و عملکردهای استراتژیکی برای کاهش مصرف انرژی به حالت آمادهباش درآیند و مدیریت بحران آنها به قابلیت مقابلهای ثانیهای برسد. و البته همین رویکرد در به حداقل رساندن ضایعات، حمل و نقل، راهاندازی موثر و کارآمد دستگاههای چاپ پس از خاموشی انرژی، مدیریت بحرانی چاپ، سرمایهگذاری سنجیده روی جدیدترین سیستمهای کنترل، بازرسی و شمارشِ دقیق لیبلها، انبار و بستهبندی رولها، لحاظ شده وتوسعه یابد.
*مترجم: آسیه اسدپور، مدیر ارتباطات راهبردی و بینالملل آنیلپک