درست زمانی که صنعت لیبل فکر میکرد به پایان همهگیری کووید و قرنطینههای مختلف رسیده و از محدودیتهای خانگی، کمبود نیروی کار، تنگناهای تأمین مواد، افزایش زمان عرضه، رشد هزینه و قیمت نجات پیدا کرده است؛ با چالشهای جدیدی روبهرو شد. جنگ در اوکراین، باعث کمبود مواد، مشکلات توزیع و افزایش قیمتهای بیسابقهی انرژی شد و رشد نرخ تورم در بازارهای جهانی را به همراه آورد؛ تورمی که تا سالها با صنعت لیبل خواهد ماند.
البته تورم از قبل در بسیاری از نظامهای اقتصادی به ویژه در کشورهای در حال توسعه وجود داشت و تا پایان سال ۲۰۲۱ به بالاترین سطح خود رسید اما مسئله این است که هیچ کسی فکر نمیکرد بحران اوکراین، بتواند فشارهای تورمی بیشتری را بر قیمت کالا، انرژی و کلِ زنجیرهی تأمین صنعت لیبل وارد کند و شوک حاصل از آن قابلیت انتقال چرخهای بیابد. کمااینکه آگوستین کارستنز، رئیس بانک مرکزی جهانی نیز پیشبینی کرده، به زودی، سیاستگذاران مجبور به افزایش نرخ بهره در سطوحی خواهند شد که برای سالهای متمادی غیرممکن قلمداد میشده و این اتفاق ناگواری است. چرا که شاخصههایی چون انرژی، مواد اولیه و تورم نه تنها بر مشاغل، مردم و میزان سرمایهگذاری و هزینهها اثر خواهد داشت بلکه به اجبار سبک زندگی، نوع محصولات مصرفی، سرانهی خریدِ غذا و مواد خوراکی در دنیا را نیز تغییر میدهد و تأثیرات منفی بزرگ و فزایندهای را برصنعت چاپ لیبل و بستهبندی تحمیل خواهد گذاشت؛ به ویژه آنکه تولید، انرژی و هزینههای سرمایهگذاری همیشه شاخصههای آسیبزای قابل تأملی در این صنعت بودهاند و حالا که پیشبینیهای برجسته اقتصادی و بینالمللی بر اینکه قیمتهای انرژی همچنان بالا بماند و حتی افزایش بیشتری پیدا کند، پافشاری دارد و تأکید میکنند حتی اگر جنگ هم به پایان برسد، باز گلوگاههای زنجیره تأمین به دلیل تحریمها و قطع روابط تجاری تنگتر خواهد شد، بسیاری از کارخانهها با سرمایههایی مرده ورشکست شده و بسیاری از فعالان از چرخه تولید حذف میشوند، باید دامنه نگرانیها از میزان آسیبهای وارده را جدی و خطرناک قلمداد کرد. به ویژه آنکه همه میدانیم هرچه را بشود کنترل و تحمل کرد، کمبودها در صنعت غذایی و تبعات آن را نمیتوان ساده انگاشت.
آمارها نشان میدهند که قیمت جهانی مواد غذایی- که در سال گذشته یک سوم یا بیشتر افزایش یافته بود- حالا حتی در سراسر اروپا نیز با روندی تصاعدی همچنان در حال افزایش است و چون روسیه و اوکراین در میان تولیدکنندگان غلات و روغن آفتابگردان پیشرانهای جهانی بودهاند، اکنون دنیا به کمبود شدید و جنگ بر سر این نوع محصولات خوراکی رسیده است. اوکراین قبل از جنگ، تقریباً نیمی از روغن پخت و پز جهان را تأمین و صادر میکرد و کاهش قابل توجه عرضه این محصولات، هم تولیدکنندگان مواد غذایی را در تنگنا قرار داد، هم مردم را عصبانی، نگران و وحشتزده کرده است و این صرفاً یک روی ماجراست. طبیعتاً وقتی محصولی برای عرضه و مصرف نباشد هم مصرفکنندگان آسیب میبینند و هم سطح تقاضا برای فعالان صنعت لیبل در محصولات و فرآوردههای غذایی کم خواهد شد و عملاً سطح تولید پایین میآید و تولیدکنندگان مجبور میشوند قیمتها را در تمامی طول زنجیره تأمین نه اندک که گاهی تا ۱۰۰ درصد افزایش دهند که این نیز به نوبه خود هم بر عرضه و تقاضا اثر میگذارد و هم بر نرخ تورم پیدا و پنهان در کشورها. اما آیا این یک معضل بیراهکار است و برای آن کاری نمیتواند کرد و باید فاتحهی صنعت لیبل و چاپ آن را خواند؟
قطعاً اگر درگیری اوکراین بدون راهکارهای مسالمتآمیز و برای مدتی طولانی ادامه یابد، از نیمه دوم سال ۲۰۲۲ با اختلالات بیشتری در زنجیره تأمین مواجه خواهیم بود. همه ما خوب میدانیم که افزایش قیمت و هزینههای بالای انرژی به این زودیها از بین نمیرود. آنها بخش بزرگی از تولید لیبل خواهند ماند و دستگاههای چاپ، تجهیزات جانبی، گرمایشی، روشنایی و هزینههای توزیع، عنصر اصلی قیمتگذاری لیبل میشوند. بدینسان مدیریت هزینهها، شاید تنها راهکار مفید در این زمینه باشد و بتواند به ما کمک کندکه برای این مهم نیاز است از اتلاف انرژی جلوگیری کرده و چرخه تولید را به ساعات کممصرف هدایت کنیم. تمیزکردن منظم و نگهداری برنامهریزی شدهی تجهیزات الکتریکی و مکانیکی نیز بدون شک عملکرد و طول عمر آنها را به خصوص در زمان پیک مصرف یا قطعیهای احتمالی برق میتواند بهینه کند. جدای از آن لازم است، فشار کمپرسورهای هوا را کاهش داده و در صورت عدم استفاده از خاموش بودن آنها مطمئن شویم. نکته کلیدی دیگری که باید در نظر گرفت این است که مطمئن شویم نیروی کار بر اهمیت کاهش مصرف انرژی واقف است و میداند که صرفهجویی میتواند به نفع کل شرکت باشد و امکان سرمایهگذاری در تجهیزات جدید را فراهم کند تا به تبع آن زندگی برای آنها در کارخانه یا واحدی که در آن مشغول به کار هستند، آسانتر شود.
مضاف بر آن، باید به مرحلهای برسیم که دستگاههای چاپ لیبل را به نمایشگر و کنترلکنندههای هوشمند انرژی مجهز کنیم یا اگر قصد توسعه داریم دستگاههایی را بخریم که کمترین میزان انرژی را مصرف میکنند. و البته همین نوع رویکرد را باید برای به حداقل رساندن ضایعات نیز داشته باشیم. نیاز است حمل و نقل، انبار و نگهداری بهینه لیبلها مورد توجه قرار بگیرد تا میزان هدررفت مواد حتی قبل از اینکه به چاپ برسند، کاهش یابد. راهاندازی واحد مدیریت و نظارت بر کارایی چاپ، استفاده از جدیدترین سیستمهای کنترل و بازرسی لیبل، شمارش دقیق لیبلها، حمل و نگهداری دقیق، نگهداری و بستهبندی اصولی لیبلهای چاپ شده و آماده هم میتوانند توأم با یکدیگر بر کاهش هزینههای تولید تأثیر بگذارند. در کنار اینها، نگرفتنوامهایی که بهرههای بالایی دارند، مدیریت نیروی انسانی، تأمین هزینه اینترنت و وسایل مورد نیاز ارتباطی با استفاده از رویکرد و سیستم دورکاری برای کادر اداری که میتوانند از خانه یک واحد را اداره کنند، داشتن یک برنامه جایگزین مدون و قابل اجرا برای شرایط اضطراری و استفاده از سیاستهای حمایتی و تشویقی دولتی برای تسهیل روند کار و کاهش موانع نیز از دیگر راهکارهایی هستند که کمک میکنند تا ما در صنعت لیبل زنده بمانیم.
*مترجم: آسیه اسدپور، مدیر ارتباطات راهبردی و بینالملل آنیلپک