رئیس هیأت مدیرهی بنیاد مک آرتوراعلام کرد: در حال حاضر زمین در وضعیت مناسبی قرار ندارد؛ نیمی از پلاستیک تولید شده جهان فقط در ۱۵ سال گذشته ساخته شده،اما تولید آن بهطور تصاعدی از ۲٬۳ میلیون تن در سال ۱۹۵۰ به ۴۴۸ میلیون تن در سال ۲۰۱۵ افزایش یافته است و با همین رویه تا سال ۲۰۵۰ حتی دو برابر میشود.
مارتا مینو، افزود: تحقیقات نشان میدهند بسیاری از رودخانههای بزرگ جهان به مسیرهایی برای حمل پلاستیک به اقیانوسها تبدیل شدهاند. بهطور مثال تنها در مورد دریای مدیترانه همه ساله ۵۷۰ هزار تن پلاستیک سر از آبهای آن در میآورند. گویی در هر دقیقه ۳۳۸۰۰ بطری پلاستیکی به دریا پرتاب شوند. آلودگی دریاها با پلاستیک همچنان در حال رشد است و پیشبینی میشود آلودگی در منطقه مدیترانه تا سال ۲۰۵۰ چهار برابر شود؛ یا در بکرترین نقاط اقیانوس آرام, جزیرهای شناور بر آب بهوجود آمده که سه برابر مساحت کشور فرانسه است و از ۸۰ هزار تن زباله ـ ۹۹ درصد پلاستیک ـ تشکیل شده است.
او گفت: ۶۰ درصد پلاستیکی که به دریا ختم میشود، از پنج کشور چین، اندونزی، فیلیپین، تایلند و ویتنام میآید؛ در دریای مدیترانه، کشور شماره یک لیست سیاه آلایندههای ویژه پلاستیک، ترکیه است، ۲۰ شرکت در جهان نیمی از پلاستیکهای یکبار مصرف زمین را تولید میکنند و این در حالی است که کمتر از ۱۰ درصدِ این پلاستیکهای مصرفی بازیافت میشوند و مابقی به محل دفن زبالهها برده، سوزانده یا به روشی غیرمدیریتی تخلیه میشوند و به همین دلیل، کمیسیون اروپا، بررسی مقررات بستهبندی مواد غذایی و تأثیر آن بر بازیافت را به صورت خیلی جدیتر پیگیر است تا در سه ماهه چهارم ۲۰۲۴ به صورت کامل اجرایی شوند.
رئیس هیأت مدیرهی بنیاد مک آرتور تأکید کرد: تعهدات این پیمان، شامل استفادهی ۳۰ درصدی از محتوای بازیافتی یا زیستی تا سال ۲۰۲۵، بازیافت ۵۰ درصد از بستهبندیهای پلاستیکی و لیبلها تا سال آینده و تولید مجدد از بستهبندیهای پلاستیکی قابل استفاده، قابل بازیافت یا کمپوستشدن است؛ که در همین راستا، بیش از ۱۰۰ صاحب برند بخصوص در صنعت ظروف و لیبلهای IML در قالب برنامه پنجساله «پیمان پلاستیک» نام خود را به مدافعان این مقررات اضافه و اعلام همکاری کردهاند تا سهم خود و صنایع وابسته به محصولاتشان را در بازیافت حداقل تا ۳۰ درصد کاهش دهند.
او با بیان اینکه، قاره آسیا بیشترین مصرف و تولید بستههای پلاستیکی و لیبل جهان را دارد و سهم چین تا ۲۰۵۰ به ۳۵ درصد از کل پلاستیک جهان میرسد، ادامه داد: هدف اعضای پیمان پلاستیک این است که از اقتصاد خطی که در آن مواد و منابع از زمین برداشته، استفاده و به عنوان زباله دور ریخته میشوند به یک اقتصاد دایرهای که زبالهها هم در آن به مواد خام تبدیل میشوند تا در حالت استفاده قرار بگیرند و نیاز به پلاستیک کاهش یابد، برسیم و عملاً نرخ بازیافت زبالههای پلاستیکی با سرعت افزایش یابد.